จับฉันมาขังทำไม ฉันทำผิดอะไร ฉันโดนข้อหาอะไร

นกน้อยน่ารักหลากสีสรรค์ ตัวเล็กตัวน้อย ตัวใหญ่ ประดับธรรมชาติให้สวยงาม ท้องฟ้าป่าเขาลำเนาไพรจึงมีชีวิตชีวา 

เสียงนกร้อง เมฆหมอก ดอกไม้ สายน้ำ ลำธาร รวมตัวเป็นหนึ่งเดียวขาดสิ่งหนึ่งสิ่งใดย่อมไร้ความงาม 

นกเป็นสัตว์ปีกที่บินไปได้ไกลแสนไกลด้วยปีกทั้งสองข้าง ชีวิตอยู่กับการเดินทางและผจญภัยตลอดเวลา 

นกบางชนิดบินไปได้ไกลรอบโลก เป็นนักเดินทางที่รักอิสระเสรี จนมีคำว่า "นกอิสระ" เปรียบเทียบกับความรักอิสระเสรีของนกที่ท่องโลกไปไกลไร้ขอบเขต

 

ผมไปเห็นนกหลายชนิดถูกจับมาขังไว้ในกรงแล้วนึกสงสารจับใจ คงทุกข์ทรมานน่าดู 

การถูกจับมาขังในกรงแคบๆก็เหมือนกับตายไปแล้วทั้งเป็น 

สัญชาติญาณที่ถูกสร้างขึ้นมาตามธรรมชาติสวนทางกับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างสิ้นเชิง อิสรภาพถูกริดรอนไปตลอดชีวิตแม้ไม่มีความผิดแม้แต่น้อย ถูกขังไปไม่กำหนด 

ความตายเท่านั้นที่จะทำให้หลุดพ้นจากกรงขังลืมแห่งนี้ "จับฉันมาขังทำไม ฉันทำผิดอะไร ฉันโดนข้อหาอะไร " ถ้านกพูดได้ขึ้นมา ถามแบบนี้ คนที่จับเขามาขังตอบยังไง กลับกัน ถ้าเป็นเราล่ะ

นกอยู่ตามธรรมชาติก็ดีอยู่แล้ว นกบินอยู่บนฟ้า เกาะตามกิ่งไม้ ดูสวยงาม ถูกที่ถูกทาง ถูกต้องที่สุด 

นกส่งเสียงร้องจากในกรงต่างจากเสียงนกร้องในธรรมชาติ ต้นเสียงแห่งความสุขกับความทุกข์ย่อมแตกต่างกัน 

เสียงเล่าร้องแห่งความทุกข์จากในกรงตัดพ้อด่าทอสาปแช่งคนขังทุกเมื่อเชื่อวัน เสียงเล่าร้องจากมวลหมู่นกทั้งหลายในธรรมชาติคือเสียงแห่งความสุขได้ยินที่ไรช่างไพเราะจับใจ

ในรั้วบ้านผมมีต้นไม้อยู่หลายต้น มีนกแปลกๆผ่านมาเยี่ยมเยือนมาให้ดูเสมอ บางตัวก็ทำลังอาศัยอยู่แบบถาวร 

ผมไม่ค่อยไปยุ่งกับเขาต่างคนต่างอยู่ แต่ก็ชอบแอบเอาอาหารไปวางไว้ให้เขาเป็นบางครั้ง ผมทำบ่อน้ำพุไว้กลายเป็นที่กินที่อาบน้ำของนกไปเลย เป็นอย่างนี้มีความสุขทั้งสองฝ่าย แบ่งปันไม่เบียดเบียนกัน 

เราลองปิดประตูขังตัวเองอยู่ในห้องแคบๆแค่วันเดียวก็รู้สึกได้ถึงความอึดอัด ทุกข์ทรมานแทบทนไม่ได้ แล้วนกที่คนจับเอามาขังเพื่อความบันเทิง เขาจะต้องทนทุกข์ทรมานกว่าสักกี่ร้อยกี่พันเท่า ที่ต้องถูกขังในกรงแคบๆตลอดชีวิต

นกกินแมลงหนอนและสัตว์ที่เป็นศัตรูพืชมีส่วนช่วยในการควบคุมประชากรของสิ่งเหล่านี้ ทำงานตามหน้าที่ที่ธรรมชาติมอบหมายตลอดเวลา สร้างสมดุลย์ให้ธรรมชาติ มีแต่ทำประโยช์ให้แก่โลกของเรา

เราเป็นมนุษย์ที่มีความรู้ มีสมองที่ฉลาดปราดเปรื่อง แข็งแรงกว่า จึงควรมีความเมตตาปราณี ต่อสัตว์ที่ไม่มีมันสมองอ่อนแอกว่าเรา 

นกที่เราจับเขามาขังอาจจะเป็นพ่อนก แม่นก หรือลูกนก เขาออกมาหากินโดยสุจริต ไม่ได้มาเบียดเบียนเรา

เราจับเขามาขัง พรากเขา ทำลายครอบครัวที่อบอุ่นของเขา แลกความสุข ความเพลิดเพลินของเรา มันยุติธรรมแล้วหรือครับ 

หยุดเบียดเบียนสัตว์ เมตตาช่วยเหลือ เพื่อสร้างบุญสร้างกุศลดีกว่า "ปล่อยนกที่ขังออกจากกรงกันเถอะครับ" เขาคงคิดถึงครอบครัว ครอบครัวคงคิดถึงเขา การถูกกักขังในที่แคบๆมันทรมานเหมือนตายไปแล้วทั้งเป็นเลยนะครับ