บัตรสวัสดิการแห่งรัฐ ช่วยคนจน หรือ อุ้มคนรวย

สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกท่าน ความจริงผมไม่ค่อยอยากพูดเรื่องที่มีผลกระทบกับใครเลยล่ะครับ แต่ผมเป็นคนจนคนหนึ่งที่ได้รับสิทธิ์นี้เช่นกัน แค่อยากระบายความอัดอั้นตันใจออกมา ซึ่งคนที่ได้สิทธิ์เหมือนกันกับผมก็บ่นเหมือนกัน ผมได้บัตรมาตั้งแต่รุ่นแรก ก็พอได้ซื้อของใช้ที่จำเป็นอย่างเช่น กะปิ น้ำปลา น้ำมัน น้ำตาล ประมาณนี้ล่ะครับ ความจริงมันก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากมายเพราะได้เดือนละ 200 บาท ท่านคงทราบกันดีว่าเงิน 200 บาท มันทำอะไรได้แค่ไหน ในมุมมองของผมคือได้ดีกว่าไม่ได้ เหมือนกับไปเดินซื้อของแล้วได้ส่วนลด 200 บาท เพราะไปจับจ่ายแต่ละครั้งต้องควักกระเป๋าเพิ่มอีกเยอะเพื่อให้พอกับการตุนของไว้ใช้แต่ละเดือน ส่วนสิทธิ์อื่นๆในบัตรไม่ได้ใช้ผมไม่ขอเอ่ยถึง

ร้านสวัสดิของแพงมาก

คนที่ใช้ "บัตรสวัสดิการแห่งรัฐ" จะต้องไปซื้อของตามร้านที่กำหนดไว้เท่านั้น นั่นเป็นสิ่งที่บังคับเราโดยตรงให้ไปซื้อของที่ร้านเหล่านี้ ซึ่งร้านเหล่านี้ขายของแพงกว่าที่อื่นมาก เอาเป็นว่าถ้าไม่จำเป็นต้องใช้"บัตรสวัสดิการแห่งรัฐ" ผมไม่เข้าไปเหยียบเด็ดขาด ส่วนคนอื่นผมไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงนะครับ

ข้อเสียของการผูกขาด

อะไรก็แล้วแต่ที่ทำแบบผูกขาดมันมีทั้งคุณและโทษ ถ้าเป็นเรื่องของการค้าขายมัน "เป็นคุณกับคนขายแต่ให้โทษกับคนซื้อ" เพราะคนขายตั้งราคาได้ตามใจชอบ แต่คนซื้อก็ต้องเดินเข้าไปซื้อด้วยความจำใจ หากทางภาครัฐไม่ปล่อยปะละเลยเข้ามาเข้มงวดดูแลเรื่องราคาน่าจะดีขึ้นหรือผู้ขายต้องมีจิตใจที่เป็นธรรม

สังคมแห่งการเอารัดเอาเปรียบ

สังคมทุกวันนี้เอารัดเอาเปรียบกันจนน่าเกลียด ไม่เฉพาะแต่ประเทศเราทั่วโลกก็เป็นเหมือนกันหมด คนมีโอกาสดีกว่าเอาแต่กอบโกยชนิดที่ว่าไม่เหลือแม้แต่กระดูกเหลือไว้ให้คนที่ด้อยโอกาส มือใครยาวสาวได้สาวเอา ศีลธรรมประจำใจใช้ไม่ได้กับโลกในยุคปัจจุบันต้องวางกฎระเบียบไว้เท่านั้น เรื่องของ "ร้านสวัสดิการ" ด้วยเช่นกัน